|
3
Me. Cur non, Mopse, boni quoniam convenimus ambo,
4
tu calamos inflare levis, ego dicere versus,
5
hic corylis mixtas inter consedimus ulmos?
6
Mo. Tu maior; tibi me est aequum parere, Menalca,
7
sive sub incertas Zephyris motantibus umbras
8
sive antro potius succedimus. aspice ut antrum
9
silvestris raris sparsit labrusca racemis.
10
Me. Montibus in nostris solus tibi certat Amyntas.
11
Mo. Quid, si idem certet Phoebum superare canendo?
12
Me. Incipe, Mopse, prior, si quos aut Phyllidos ignes
13
aut Alconos habes laudes aut iurgia Codri.
14
incipe; pascentis servabit Tityrus haedos.
15
Mo. Immo haec, in viridi nuper quae cortice fagi
16
carmina descripsi et modulans alterna notavi,
17
experiar. tu deinde iubeto certet Amyntas.
18
Me. Lenta salix quantum pallenti cedit olivae,
19
puniceis humilis quantum saliunca rosetis,
20
iudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas.
21
sed tu desine plura, puer; successimus antro.
22
Mo. Exstinctum Nymphae crudeli funere Daphnin
23
flebant - vos coryli testes et flumina Nymphis -
24
cum complexa sui corpus miserabile nati
25
atque deos atque astra vocat crudelia mater.
26
non ulli pastos illis egere diebus
27
frigida, Daphni, boves ad flumina, nulla neque amnem
28
libavit quadrupes nec graminis attigit herbam.
29
Daphni, tuum Poenos etiam ingemuisse leones
30
interitum montesque feri silvaeque loquuntur.
31
Daphnis et Armenias curru subiungere tigris
32
instituit, Daphnis thiasos inducere Bacchi
33
et foliis lentas intexere mollibus hastas.
34
vitis ut arboribus decori est, ut vitibus uvae,
35
ut gregibus tauri, segetes ut pinguibus arvis,
36
tu decus omne tuis. postquam te fata tulerunt,
37
ipsa Pales agros atque ipse reliquit Apollo.
38
grandia saepe quibus mandavimus hordea sulcis,
39
infelix lolium et steriles nascuntur avenae;
40
pro molli viola, pro purpureo narcisso
41
carduus et spinis surgit paliurus acutis.
42
spargite humum foliis, inducite fontibus umbras,
43
pastores - mandat fieri sibi talia Daphnis -
44
et tumulum facite et tumulo superaddite carmen:
45
'Daphnis ego in silvis, hinc usque ad sidera notus,
46
formosi pecoris custos, formosior ipse.'
47
Me. Tale tuum carmen nobis, divine poeta,
48
quale sopor fessis in gramine, quale per aestum
49
dulcis aquae saliente sitim restinguere rivo.
50
nec calamis solum aequiperas sed voce magistrum:
51
fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo.
52
nos tamen haec quocumque modo tibi nostra vicissim
53
dicemus, Daphninque tuum tollemus ad astra,
54
Daphnin ad astra feremus; amavit nos quoque Daphnis.
55
Mo. An quicquam nobis tali sit munere maius ?
56
et puer ipse fuit cantari dignus et ista
57
iam pridem Stimichon laudavit carmina nobis.
58
Me. Candidus insuetum miratur limen Olympi
59
sub pedibusque videt nubes et sidera Daphnis.
60
ergo alacris silvas et cetera rura voluptas
61
Panaque pastoresque tenet Dryadasque puellas.
62
nec lupus insidias pecori nec retia cervis
63
ulla dolum meditantur; amat bonus otia Daphnis.
64
ipsi laetitia voces ad sidera iactant
65
intonsi montes, ipsae iam carmina rupes,
66
ipsa sonant arbusta: 'deus, deus ille, Menalca!'
67
sis bonus o felixque tuis. en quattuor aras;
68
ecce duas tibi, Daphni, duas altaria Phoebo.
69
pocula bina novo spumantia lacte quot annis
70
craterasque duo statuam tibi pinguis olivi
71
et multo in primis hilarans convivia Baccho
72
ante focum, si frigus erit, si messis, in umbra
73
vina novum fundam calathis Ariusia nectar.
74
cantabunt mihi Damoetas et Lyctius Aegon;
75
saltantis Satyros imitabitur Alphesiboeus.
76
haec tibi semper erunt, et cum sollemnia vota
77
reddemus Nymphis et cum lustrabimus agros.
78
dum iuga montis aper, fluvios dum piscis amabit,
79
dumque thymo pascentur apes, dum rore cicadae,
80
semper honos nomenque tuum laudesque manebunt.
81
ut Baccho Cererique, tibi sic vota quot annis
82
agricolae facient; damnabis tu quoque votis.
83
Mo. Quae tibi, quae tali reddam pro carmine dona ?
84
nam neque me tantum venientis sibilus Austri
85
nec percussa iuvant fluctu tam litora nec quae
86
saxosas inter decurrunt flumina valles.
87
Me. Hac te nos fragili donabimus ante cicuta;
88
haec nos 'formosum Corydon ardebat Alexin',
89
haec eadem docuit 'cuium pecus ? an Meliboei ?'
90
Mo. At tu sume pedum quod, me cum saepe rogaret,
91
non tulit Antigenes - et erat tunc dignus amari -
92
formosum paribus nodis atque aere, Menalca.
|
